مگنت‌ها در موارد گوناگونی کاربرد دارند. کار کردن با مگنت‌ها جذاب است اما خطراتی را نیز به همراه دارد پس در هنگام کار با مگنت‌ها و جابه جایی آنها باید نکات ایمنی را رعایت کنیم.
نکات ایمنی در زمینه کار با مگنت:
- هنگامی که دو مگنت در مجاورت یکدیگر یا هر جسم مغناطیسی دیگری قرار می‌گیرند اطراف خودشان میدان مغناطیسی ایجاد می‌کنند و به سمت یکدیگر کشیده می‌شوند درنتیجه با شتاب به هم برخورد می‌کنند و ممکن است آسیب‌هایی را به وجود آورند. طبعا هر چه مگنت‌ها قوی‌تر باشند (مانند نئو) صدمه‌ی بزرگتری وارد می‌شود پس هنگام کار با آنها باید به نکات ایمنی دقت کرد.
- هنگام کار با مگنت حتما از عینک ایمنی استفاده شود ( محتمل‌ترین آسیب مگنت‌ها برخورد آنها با یکدیگر است که منجر به شکسته شدن مگنت‌ها می‌شود و ممکن است در اثر برخورد تراشه‌های ناشی از شکسته شدن مگنت وارد چشم شود و به آن آسیب برساند.)
- هنگام کار با مگنت حتما از دستکش ایمنی استفاده شود. مگنت‌های بزرگ (مثلا 30 سانتی‌متر مکعب) قدرت بالایی دارند به طوری که می‌توانند استخوان‌ها را بشکنند.
- لوازم الکترونیکی مانند مانیتور، تلویزیون، گوشی موبایل، حافظه‌های مغناطیسی (مانند فلش) و تمام لوازمی که نسبت به میدان مغناطیسی حساس هستند باید حداقل با فاصله 20 سانتی‌متر از مگنت‌ها نگهداری شوند.
- از دست زدن غیرضروری و ناآگاهانه به مگنت‌ها خودداری شود.
- از تماس طولانی مدت بدن با مگنت‌های قوی خودداری شود.
- مگنت‌های قوی باید از سر، چشم ، قلب و تنه دور نگه داشته شود.
- در هنگام کار با مگنت نئو هرگونه وسیله‌ی فلزی مثل کلید سکه و … را از جیب خود خارج کنید.
حمل و نقل مگنت‌ها
- مگنت‌ها باید در جعبه‌های مقوایی بسته‌بندی شوند و با استفاده از پوشش‌های نرم تا حد امکان از گوشه‌های جعبه دور شوند، به طوری که میدان مغناطیسی ناشی از مگنت در بیرون از جعبه، نباید مرتب‌سازی بسته‌ها را مختل کند. (به طور مثال در شرکت first4magnets حداکثر میدان مجاز خارج از جعبه در فاصله 2.1m برابر 0.159A/m تعیین شده‌است و پوشش‌های نرم اطراف مگنت هم حداقل 2 سانتی‌متر ضخامت دارند). در مورد جا به جایی مگنت با هواپیما نیز باید دقت کرد که میدان مگنت سیستم هواپیما را مختل نکند. طبق قانون در فاصله 15 فیتی از جعبه میدان باید کمتر از 0.00525 gaussباشد.
- برای نگهداری مگنت‌ها، با استفاده از یوک یا کیپر می‌توان شار آنها را بست.
- بهتر است هر مگنت در جعبه جداگانه نگهداری شود تا از برخورد احتمالی ممانعت به عمل آید.
- مگنت نئو ضد آب نیست و نباید مدت طولانی در معرض آب و رطوبت قرار بگیرد.
- همچنین قرار گرفتن مگنت‌های نئو در مجاورت آتش می‌تواند خطرساز باشد.
تاثیر مگنت بر سلامتی
دانش موجود هنوز هیچ تأثیر مثبت یا منفی قابل اندازه گیری از اثر میدان‌های مغناطیسی مگنت‌ها بر روی انسان‌ها ندارد. فقط برای اطمینان ،سعی کنید از تماس مداوم با مگنت‌ها جلوگیری کنید، زیرا نمی‌توانیم خطرات سلامتی را کاملاً رد کنیم. با توجه به مواد به کار رفته برای ساخت مگنت‌های نئو به ویژه پوشش نیکلی که بر روی آن است توصیه‌های زیر ارائه می‌گردد:
- کسانی که به نیکل آلرژی دارند نباید مدت زیادی با آن در تماس باشند. مدت زمان مجاز از هر فرد به فرد دیگری متفاوت است.
- تا کنون هیچ گونه آثار مخربی از مگنت‌های قوی مثل نئو بر انسان و حیوانات گزارش نشده است؛ حتی بعضی‌ها معتقدند که میدان مگنت‌ها برای سلامتی مفید است!
- در حضور میدان های مغناطیسی استاتیک، اثرات مضر فقط زمانی رخ می‌دهد که حرکت وجود داشته باشد مانند حرکت شخص یا حرکت های داخلی بدن مثل حرکت خون و یا ضربان قلب. ممکن است فردی که در میدان بالاتر از 2T راه می‌رود دچار سرگیجه و حالت تهوع شود و مزه ی ناخوشایندی در دهان خود احساس کند. اگرچه این عوارض موقتی است اما کسانی که بواسطه ی شغل خود در چنین محیط‌هایی قرار می‌گیرند باید نکات ایمنی را رعایت کنند. میدان‌های بزرگتر از 8T نیز می‌توانند بر روی بارهای متحرک موجود در جریان خون تاثیر بگذارند و از این طریق تغییر در جریان و فشار خون، ریتم ضربان قلب را از حالت عادی خارج کنند که این می‌تواند خطرساز باشد.
سازمان حفاظت از اشعه‌های غیر یونیزه مقدار مجاز قرار گرفتن در معرض میدان‌های الکترومغناطیسی استاتیک را به شرح زیر تعیین کرده است:
شاغلین در محیط‌هایی که میدان مغناطیسی وجود دارد : حداکثر 2mT در یک روز کاری با سقف 2T
مردم عادی : 40mT
- همچنین کسانی که از ضربان سازهای قلب ، ایمپلنت‌های فرومغناطیسی و دستگاه‌های الکترونیکی کاشته شده در بدنشان استفاده شده است نباید در معرض میدانی بیش از 3mT قرار بگیرند.
- برای کسانی که دستگاه های ضربان قلب استفاده می‌کنند امواج مگنت بر روی مد کاری دستگاه تاثیر می‌گذارد و ممکن است مد دستگاه را از حالتی که برای بیمار مناسب است خارج کند (همچنین در مورد افرادی که ابزار مشابه در بدنشان است).
کار با مگنت‌ها
مگنت‌ها با پوشش سه لایه‌ای ساخته می‌شوند. این پوشش اگرچه فاصله‌ای به اندازه‌ی 0.2 mm ایجاد می‌کند اما از مگنت در برابر زنگ‌زدگی و خراش و آسیب‌های مکانیکی محافظت می‌کند و طول عمر مگنت را افزایش می‌دهد.
مگنت‌ها به وسیله چسب یا پیچ تخت کنار هم قرار و متصل می‌شوند. به دلیل اشتعال پذیری بالای مگنت نئو و گرد غبار آن هرگز نباید آنها را ماشین کاری یا دریل کرد مگر با استفاده از الماس.
نیروی لازم برای جداسازی عمودی یک مگنت از یک سطح فرومغناطیس 5 برابر بیشتر از نیروی لازم برای جداسازی همان مگنت با کشیدن مگنت در راستای سطح مذکور است. اگر نتوانیم با نیرو دست دو مگنت به هم‌چسبیده را از هم جدا کنیم بهتر است آنها را روی لبه‌ی میز قرار دهیم و یکی را به صورت عمودی روی دیگری بکشیم و پس از جداسازی آن را با فاصله از مگنت دیگر نگهداری کنیم.
در مورد مگنت‌های بزرگتر از دستگاه جداساز مگنت (magnet splitter or separator jig) استفاده می‌شود که اشکال مختلفی دارند نکته مشترک در تمام این مگنت‌ها دسته‌ی غیر مغناطیسی است که کمک می‌کند تا یک مگنت را بر روی دیگری بکشیم.
در این زمینه بخوانید :
حلقه پسماند مغناطیسی یا هیسترزیس
انواع مواد آهنربایی و گریدهای آنها
